بررسی رابطه نوع زایمان با نقایص مینایی مولرهای اول دایمی

چکیده مقدمه: تشکیل مینای دندان مولر اول دایمی در حدود هفته بیستم جنینی آغاز شده و اولین ماتریکس مینایی‌کمی‌کلسیفیه در ناحیه کاسپ‌ها رسوب می‌کند. در موقع تولد،کلسیفیکاسیون ثانویه در ناحیه کاسپ‌ها آغاز شده و طی سال‌های اول بعد از تولد ادامه می‌یابد. مطالعات نشان داده است که هرگونه اتفاق استرس‌زا هنگام تولد مثل زایمان سزارین می‌تواند در بروز نقایص مینا مؤثر باشد. ارتباط نوع زایمان با نقص مینا در مطالعات کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف: تعیین رابطه نوع زایمان با نقایص مینای مولرهای اول دایمی. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک بررسی تحلیلی بود که به روش کوهورت گذشته‌نگر انجام گرفت. 120 کودک 8-7 ساله که به روش سزارین متولد شده بودند، به عنوان گروه مورد و 120 کودک در همان گروه سنی که به طور طبیعی متولد شده بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. انتخاب نمونه‌ها در گروه سزارین به‌صورت دو گروه 60 تایی از سزارین اورژانس و انتخابی بود. پرونده زایمان سال‌های 1378 و 1379 جدا شده و اطلاعات مربوط به نوع زایمان و وضعیت کودک هنگام تولد از پرونده‌ها استخراج شد. مطابق با شاخص (DDE) Defect of Enamel Development، در صورت بروز اپاسیتی، تغییر رنگ یا هیپوپلازی در مولر اول دایمی، دندان با نقص مینا در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات با استفاده از آزمون‌های test-T و کای دو انجام شد. نتایج: تحقیق نشان داد شیوع نقص مینا در مولر اول دایمی کودکان متولد شده به روش سزارین بطور معنی‌داری بیشتر از کودکان متولد شده با زایمان طبیعی بود(0001/0P<). تفاوت معنی‌داری در شیوع این نقایص در سزارین انتخابی در مقایسه با سزارین اورژانس به‌دست نیامد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، زایمان سزارین یک عامل خطرزا در بروز نقایص مینا است که لازم است اهمیت این موضوع برای دندانپزشکان تشریح شود و آگاهی لازم، در اختیار والدین گذاشته شود.